เมื่อถึงครา..ต้องเขียนกระทู้อำลาบอร์ด ^^

สวัสดีค่ะ ชาวสมาชิกห้อง The Star Fan Club ที่น่ารักและผูกพันกันมาโดยตลอดทุกท่าน...

กระทู้นี้ว่าจะลุกขึ้นมาเขียนตอนตีหนึ่งของเมื่อคืนก็กลัวจะยาว ไม่ได้หลับได้นอน  ซะงั้น เลยมาเขียนตอนกลางวันดีกว่านะคะ.....

สำหรับท่านที่ได้รู้จักกันมาตั้งแต่สมัยมีห้อง The Star 6 ก็คงจะมักคุ้นกันดี โดยเฉพาะแฟนคลับน้องกัน ในพันทิป หรือที่อื่นๆ ที่ได้อ่านเดลี่เล่าความกากตัวพ่อ ของเดอะสตาร์เรา...ส่วนท่านที่เพิ่งเข้ามาใหม่ ก็ไม่ต้องตกใจกับ log in  นี้นะคะ เพราะเริ่มเล่นพันทิปมานานโข แต่ว่าเพิ่งจะมาตั้งกระทู้เป็นเรื่องเป็นราว ก็เนื่องด้วยมนต์ดำของน้องกันเค้าแหละค่ะ ^ ^

จำได้ว่ากระทู้แรกที่เขียน คือวันที่ 24 มีนาคม 2553 ในวันที่น้องยังอยู่ในบ้าน...ได้เขียนเล่าเรื่องราว ที่ประสบพบเจอน้องตั้งแต่ก่อนประกวดเดอะสตาร์ ตั้งแต่ยังเป็นเด็กกากอยู่เลยค่ะ...

ก่อนหน้าเขียนกระทู้นี้...ก็เข้าไปซุ่มอ่านชาวบ้านเค้าวิพากษ์วิจารณ์ สุมหัวกัน 55 เมาส์เรื่องการประกวด แต่ไม่ค่อยกล้าโพสสักเท่าไหร่

จนน้องมาจนมุมวีคร็อคนั่นแหละค่ะ สงสารจับใจ เมื่อเห็นหน้าเค้าบนจอ เลยมาเรียกคะแนน (555 พูดเล่น นะคะ) มาเล่าเรื่องราวความตั้งใจจริงของน้องให้สมาชิกแถวนี้ได้ฟังกันบ้าง....เพราะคงช่วยน้องได้ไม่มากมายไปกว่า ให้กำลังใจอยู่ห่าง ๆ

จากวันนั้นถึงวันนี้ นับได้เกือบแรมปี ที่เฝ้าวนเวียนอยู่หน้าจอ ห้องนี้....

ปฏิเสธไม่ได้ว่า การเขียนกระทู้ในพันทิป ได้นำมาซึ่ง "สัมผัสใหม่แห่งการนอน" 555 มาให้โดยไม่รู้ตัว ทั้งเรื่องสุข เรื่องเศร้า เรื่องแสบ เรื่องกาก

และนำมาซึ่งมิตรภาพจากบุคคลที่เราไม่เคยรู้จักมาก่อน (อ้อ เจอญาติ เจอคนรู้จักในนี้หลายคนเหมือนกันนะคะ โดยบังเอิญ)

แต่ก็ต้องยอมรับว่า โดยรวมสนุกและมีความสุขมากกว่าเมื่อได้เขียนเรื่องราวของน้อง จึงเขียนมาต่อเนื่องเรื่อยๆ จนเวลาล่วงเลยมา (ทำเหมือนเป็นสิบปีแล้ว 555) พอสมควร......

มาถึงวันนี้...คิดว่า สิ่งที่เราอยากทำให้น้องก็คงประสบผลสำเร็จในระดับที่ตัวเองพึงพอใจแล้วนะคะ ข่าวสารเรื่องราวของน้องต่างๆ เดี๋ยวนี้มีให้ได้เสพ ได้ติดตามกันจากหลายๆ แหล่ง ...ก็เลยคิดว่า

ถึงเวลาอันควรที่จะหยุดกดแป้นคีย์บอร์ด  แล้วนะคะ

จริง ๆ ตอนแรกก็นึกในใจว่า หากหายไปเลย ก็จะเป็นการเสียมารยาท (^ ^) ควรจะมาบอกกล่าวคนที่เค้ายังรออ่านเรื่องราวของน้องอยู่บ้าง ให้ได้รับทราบกันน่าจะดีกว่า...(มารยาทงามจริง ๆ อิอิ)

ปล. จริง ๆ ก็คิดถึงคนแถวๆ นี้แหละค่ะ ถึงมาบอกกล่าวกันไว้ก่อน

อย่างไรก็ตามแต่ ก็ยังคงแวะเวียนมาซุ่มหรือพูดคุย (55) ในบ้านต่างๆ อยู่นะคะ เนื่องด้วยที่นี่ก็เป็นอีกที่หนึ่ง ซึ่งมีเพื่อน ๆที่ได้รู้จักมักคุ้น ทำงาน ( ให้ดาว) ด้วยกันอยู่หลายคน....หลายบ้าน

สิ่งที่อยากจะบอกกล่าวกับทุกท่านก็คือ เรื่องจริง ที่ถ่ายทอดในพื้นที่แห่งนี้นั้น...จะเป็นความทรงจำที่สวยงามเสมอ เมื่อ Nu_Nano นึกถึงมัน...และ

ขอขอบคุณทุกท่าน สำหรับมิตรภาพ ไมตรีจิตที่มอบให้มาโดยตลอด

และที่สำคัญ

ต้องขอโทษด้วยหากการเขียนที่ผ่านมาอาจทำให้บางท่านรู้สึกไม่ดี โดยที่ผู้เขียนมิได้มีเจตนาและมิได้ตั้งใจ ก็ขออภัยมาอีกครั้งนะคะ

ในวันข้างหน้า...

ดาวของเรา จะยังคงส่องแสงเปล่งประกายงดงามมากขึ้นอีกแค่ไหน..

เพียงแต่อยากให้รู้ว่า...คน ๆ นี้ก็ยังคงเฝ้ามองดาวจากบนพื้นดิน และเป็นกำลังใจให้โดยตลอด

ขอให้น้องก้าวไปเรื่อย ๆ กับทางแห่งความฝันน้อง...

ขอให้น้องมีความสุขเสมอกับทางที่น้องเลือก....

ขอให้น้องประสบความสำเร็จกับสิ่งที่น้องอยากจะเป็น...

และขอให้น้องได้สู่จุดสูงสุดแห่งการเป็นนักร้องอาชีพ ที่ทุกคนจะต้องพูดถึงไปอีกนานแสนนาน

คน ๆ นี้ และอีกหลาย ๆ คนในพื้นที่แห่งนี้ ยังคงเป็นกำลังใจให้เสมอ

ขอบคุณทุกท่านจากใจจริงอีกครั้ง และขอโบกมืออำลาบ๊ายบาย กระทู้เดลี่ ด้วยหัวใจที่มีความสุข

ขอให้ทุกท่าน...มีความสุข สมปราถนา สุขภาพสมบรูณ์แข็งแรง ความสุขใดที่ท่านได้ให้กับผู้เขียน ขอให้ความสุขนั้น คืนกลับสู่ท่านอีกร้อยเท่าพันเท่าทวีคูณนะคะ

ขอบคุณน้อง กัน นภัทรด้วย ...ที่ทำให้เกิดเรื่องราวน่ารัก ๆมากมายมาถ่ายทอดให้กันฟัง...และขอบคุณน้องและครอบครัวที่มองเห็นคุณค่าในการเขียนเรื่องราวเหล่านี้

เรายังคงมี " กันและกัน" เสมอนะคะ

กร๊ากกกก อย่าเพิ่งเหวี่ยงนะคะ 555 (แซวๆ )

เข้ามาสู่โหมดตอบคำถามนะคะ ^ ^ 

เพราะว่าหลังจากนี้คงไม่เขียนเดลี่แล้วค่ะ ^ ^  ข่าวสารอื่นๆ ของน้องมีติดตามกันมากมายขึ้นเรื่อย ๆค่ะ อีกอย่างหนึ่ง ตัวเองคิดว่าระยะเวลากำลังพอเหมาะพอดี สำหรับการเขียนเรื่องราวเหล่านี้แล้วค่ะ ^ ^ (คิดเอาเองนะคะ 555)

ยินดีตอบทุกคำถามที่ตอบได้นะคะ

ก็ไม่ได้หายไปไหนนะคะ จะคอยซุ่ม คอยแหย่คนแถวๆ นี้ไปตามอารมณ์ค่ะ ^ ^ แต่การเขียนเป็นกระทู้เรื่องราวเดลี่ต่างๆ  คงหยุดไว้ประมาณนี้ดีกว่า ให้เป็นความทรงจำที่สวยงามสู่อนุชนรุ่นหลัง (555) เว่อร์ไปไหมคะ

อย่างน้อย ใครอยากรู้เรื่องราวกาก ๆกวน ๆ สวยงามๆ ก็ต้องไป search ใน google เอา อิอิ

ไม่มีอะไรในกอไผ่ ไม่มีเหตุผลใด ๆ ให้หยุดรักกันนะคะ

เหตุผลของแม่ลูกสอง ผู้ต้องยังออกไปทำมาหากิน หาค่าเทอมลูกน้อย 555 และยังต้องดูแลสามี บ้าน ลูกน้อง ฯลฯ

ล้วน ๆ ค่ะ

อีกอย่าง นึกถึงใจคนรอเรื่องราวค่ะ มาแล้วไม่เจอ ก็คงไม่ดี บอกกล่าวกันไว้ก่อน จะได้ไม่โดนทวงหนี้ 5555 // หยอกเย้านะคะ ^ ^

งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา....ค่ะ

อีกประการดาวเรา เค้าเป็นที่โด่งดังแล้ว การเขียนเรือ่งราวก็ต้องกลั่นกรองไตร่ตรองมากขึ้น ความสามารถยังไม่ขั้นเทพค่ะ เดี๋ยวจะเขียนออกมาได้ไม่ดี ^^ แล้วคนที่จะแย่คือน้องมากกว่าเราๆ ค่ะ ^ ^

จำได้ค่ะ น้องคนตัวเล็กคนนึง ได้เขียนเล่าเรื่องราวของตัวเองในพันทิป และเรื่องของน้องกันที่ทำให้เกิดแรงบันดาลใจขึ้นมาอีกครั้ง

เก็บเรื่องราวที่สวยงามเหล่านี้ไว้นะคะ

พี่หน่อยว่า...ในชีวิตคนเรา ไม่กี่ครั้งที่จะได้เจอะเจอกับแรงบันดาลใจแบบนี้...

คุณหมูแดงด้วยค่ะ จำได้ว่าคุณหมูแดงติดตามกันตั้งแต่เด็ก ๆ และโชคชะตาก็ดลบันดาลให้มาเจอกันอีกครั้งในวันที่ชีวิตผิดหวัง

เรื่องราวของคุณทั้งสองสวยงามมากค่ะ

ฝากหัวใจให้ "กัน" เอาไว้ก่อน ที่เราจะต้องห่างเหินไป...

หากว่าเรา ลำบากอยู่หนใด ...หัวใจก็ยังมี "กัน" ดูแล...

อาจจะมีบางคราว เราพบใครใหม่ อาจหวั่นไหวไปตามประสาคนไกล "กัน"

แต่เรายังมีใจ "กัน" ไว้ไม่หวาดหวั่น...

จะไม่เหลือดวงใจที่คิดเผื่อ....ใคร....

ครั้งแรก และครั้งเดียว....ที่นี่...5555

คุณหน่อยค่ะ รับแอดเป็นแสน แต่ไม่มาดู FB เลยมันก็เหงานะค่ะ อิอิ รู้ว่างานเยอะ แต่ก็คิดถึงเนอะ คุณหน่อยว่าไหมค่ะ
============
ว่าค่ะ ว่าตล่อด ๆๆ เช่นกัน
แต่หูซ้ายทะลุหูขวาค่ะ 555

หูใครรู้กันนะคะ ^^


พี่ศิริกานดา น้องนัดอย่าเศร้า...ลาทีมิใช่ลาจาก
เดินเล่นอยู่แถว ๆ นี้ แต่คงเห็นไม่บ่อย ๆ เท่านั้นแหละจ้า.....

ใครเจอผญ. หน้าตาแบบในรูปข้างตัน ตามรายทาง...ทักทายกันได้นะคะ 5555

กลับมาทักทายกันแน่นอนในบ้าน นะคะ รักเช่นกันค่ะ

ถึงเวลาไปจ่ายตลาดให้ลูกนกที่บ้านสองตัวแล้วค่ะ แต่ยังมาเกาะติดกระทู้นี้นะคะ  อยากระบายความในใจอันอัดอั้นประการใด จะกลับมาตอบกระทู้แน่นนอนค่ะ ไหน ๆ เป็นกระทู้อำลาแล้ว คืนนี้เจอกันนะคะ ^ ^

ตล็อด ตล่อด ๆ

แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ว่าจะไม่เสียน้ำตาแล้วนะ ร้องไห้จนได้ คนบร้าๆๆๆๆ T T

รักเสมอ รักเช่นกัน

ถึงไม่มีเดลี่ให้อ่าน ขออนุญาตใช้เส้นใยสายสัมพันธ์เหล่านี้...ขอแรง ทำประโยชน์ให้สังคม ให้ประเทศชาติบ้างเป็นครั้งคราวนะคะ ^ ^ สัญญานะว่าจะไม่ทิ้งกัน วาจะร่วมมือกัน  ในโอกาสต่อไปในบ้านต่าง ๆ ค่ะ ^^

เราทุกคน...อยู่เพื่อรอการจากไป

สิ่งที่ตั้งใจไว้ คือจะจากไปอย่างไรให้สวยงาม

คิดว่าเส้นทางเดลี่ จบอย่างสวยงามแล้ว มันจะอยู่ในความทรงจำที่ดีตลอดไป

แต่เส้นทางชีวิตเรานี้ ยังคงต้องเดินต่อไป

สร้างสิ่งสวยงามกันต่อ เพื่อการจากไปอย่างมีคุณค่า

หากคิดเรื่องดี ๆ ที่มีคุณค่าเล็ก ๆ กับสังคมบ้าง จะกลับมาขอแรงที่นี่นะคะ

โอ่.................................เค้........................