หายหน้าหายตาไปสองวัน ดีใจที่มีคนคิดถึงค่ะ ^ ^ มิได้ตั้งใจจะให้ลงแดงกันแต่อย่างใด เพียงแต่ติดภาระกิจครอบครัวค่ะ
วันเสาร์ที่ผ่านมา น้องหาเวลาว่าง (อันมีอยู่น้อยนิด) ให้คุณอาพาขับรถไปส่งที่สุพรรณ ด้วยความคิดถึงคุณยาย คุณพ่อคุณแม่ พี่น้องของน้องด้วย การได้ไปกอดไปหอม นัวเนีย คุณยายนี่ เป็นสิ่งที่น้องกันรอมาตลอดสามเดือนแล้วค่ะ
วันเสาร์หลังเลิกงานที่ money expo แล้วเลยไม่อยากกวนน้อง...ให้น้องได้ใช้เวลาอยู่กับครอบครัวอย่างเต็มที่
ได้คุยกันอีกทีวันอาทิตย์ค่ะ น้องกำลังเดินทางกลับจากสุพรรณเพื่อมางานโชว์ตัวตอนช่วงบ่ายที่ ศูนย์ประชุมสิริกิต์ น้องกับคุณอาเดินทางจากสุพรรณมา แวะทานข้าวกันที่ตามทาง มีคนจำน้องได้ และเข้ามาขอถ่ายรูปด้วย เช่นเดียวกับที่สุพรรณ ตอนไปทานข้าวกับครอบครัวนอกบ้าน มีคนทักทายน้อง และขอถ่ายรูปด้วยทุกจุดที่น้องไป....
พี่หน่อย “ว่าไงจ๊ะ หนุ่มฮอต 555” ไม่วายแอบแซวกันนิดนุง
กัน “ 5555”
พี่หน่อย “ ปลื้มไหมจ๊ะ”
กัน “ปลื้มมมมคร้าบบบบ ดีใจ” (มีคนจำได้อ่ะ)
ปล่อยน้องไปทำงานที่ศูนย์สิริกิต์ พร้อมกับมีสายโทรศัพท์ร้อนฉ่ามากมาย ถามถึงตารางงานของน้องว่าไปออกตีสิบหรือเปล่า (คงเพราะว่าพี่พันป่วย ส่วนเวปรักกันก็ยังไม่ได้ update ) เช็คดูให้ก็ยังไม่มีคิวนะคะ วันนี้คงจะได้ตารางงานมาเล่าให้ฟังได้บ้าง รู้แต่วันนี้กันไปถ่ายแบบให้กับนิตยสารสองเล่ม เมื่อคืนคงได้นอนเต็มอิ่มหน่อย จะได้ไม่โทรม
ปล.แก้ไขคำผิดค่ะ
ภาระกิจหลังจากเสร็จที่งาน money expo (ที่คนล้มหลามมาก ๆ ^ ^) น้องได้มีเวลาส่วนตัวบ้าง เราจึงนัดกันไปไหว้พระอาจารย์ผู้ที่น้องและครอบครัวเคารพท่านนึง ท่านเป็นพระอาจารย์เจ้าอาวาสแห่งหนึ่งในจ.สมุทรสาครค่ะ
ก่อนไปก็มีซีนเล็กน้อย....
เปิดพันทิปให้กันดู คลิปที่กันถูกหอมแก้ม เจ้าตัวมาดูตัวเองก็เขินเหมือนเดิม ยิ้มๆๆ อาย ๆๆ งุด ๆๆๆ 555
แต่เจ้าตัวออกจะปลื้มกับคลิปตอนที่ พริตตี้บูธเมืองไทยเช็ดเหงื่อให้ (ให้ตายเหอะ น้องกันบอก เหงื่อน้องกันเยอะมาก 55) แถมบอกกับพี่หน่อยว่า
“พี่หน่อย วันนี้พริตตี้ แหล่มมากๆๆๆ 555” แล้วก็แอบเมาส์พี่โตโน่ต่อ (รักพี่ชายคนนี้จริง ๆ )
“เมื่อวาน (วันเสาร์) พี่โตโน่อ่ะ เค้าก็คุยกับกัน...ต่างคนต่างนั่งมองพริตตี้...แล้วก็บอกประมาณว่า เมื่อก่อนเราก็คงเป็นแค่ ม๊า...ตัวนึง เค้า (พริตตี้ ) เค้าคงไม่สนใจ 5555 ว่าแล้วก็มองตากันแล้วก็กรุ้มกริ่ม ๆๆ ) 555”
วันอาทิตย์นี่กันครองเวที & พริตตี้คนเดียวเลย 555 กันบอก “แหล่มมาก ๆ” ยังบอกกันเลย แบบนี้เวลา fc เอาขนมของขวัญมาให้นี่ไม่ต้องแล้วนะ พี่จะบอกว่าให้เหน็บ พริตตี้มาสักคนละกัน
กัน “กร๊ากกกก 55 ดีๆ ครับ จัดให้หน่อย” (ชอบใจนะนี่)
แล้วก็ถามว่า นี่กันจะเข้าพันทิปเองได้ยังไง (ปกติอาจะเปิดให้ดูค่ะ หรือพี่หน่อยปริ๊นท์ไปให้อ่าน) สงสัยต้องมาสิงร่างพี่หน่อย 555 (อ๊ากกกก อย่าสิงนะ กลัวตัวดำ 55)
จากนั้นเราก็เดินทางกันค่ะ โดยรถขนหมู 555 (คันเดียวแบกคนไปเจ็ด คิดดู)........
ตลอดการเดินทางไปที่วัด เป็นครั้งแรกที่กันได้ฟังเพลงตัวเองทางวิทยุ ต้องขอขอบพระคุณ fc ท่านนึงมาก ๆ นะคะที่ได้ไรท์เสียงคอนเสริต์ของน้องลงแผ่น แล้วให้กันมาเปิดฟังในรถค่ะ น้องชอบมาก ฟังตลอดทางเลย (จากแผ่น) แต่เจ้าตัวบอกว่ายังไม่มีโอกาสฟังเพลงของตัวเองตามคลื่นต่าง ๆเลย T T
เดี๋ยวมาต่อนะจ๊ะ หิวข้าวแล้ว...
ที่วัดถึงแม้จะเป็นเวลาที่เลยว่ามืดค่ำกันแล้ว แต่ท่านพระอาจารย์ท่านมีความเมตตามาก ๆ ค่ะ รอคณะของพวกเราอยู่ โดยมีคุณพ่อคุณแม่ พี่สาวและญาติ ๆ ของน้องกันนั่งรออยู่แล้ว
บรรยากาศของการเข้าไปกราบไหว้ครูบาอาจารย์ของน้องกันอบอุ่น เป็นกันเองน่ารักมาก ๆค่ะ น้องกราบเบญจางคประดิษฐ์ สวยเหมือนเคย แล้วนั่งรอฟังท่านให้คำสั่งสอน ท่านพระครูท่านได้สอนน้องกันหลายอย่าง ท่านบอกว่า
“การมีชื่อเสียงน่ะไม่ยาก แต่เมื่อมีชื่อเสียงแล้วจะรักษาอย่างไรให้อยู่นาน ๆ นั่นสิ ยากกว่า”
“ให้น้องกันเมื่อเจออะไร ไม่ว่าจะร้ายหรือดี ให้ยิ้มเข้าไว้ ยิ้มไว้อย่างเดียว”
“ให้เชื่อฟัง พ่อแม่ คุณอา...เพราะทุกท่านต่างเป็นห่วงและหวังดีต่อน้อง” ท่านยังแอบหันมาแซวโยมแม่กับโยมอาว่า “สองคนนี้เค้าแขวนพระคนละองค์ พระเจ้ากี้ กับพระเจ้าการ แต่เค้าก็หวังดี” (ฮ่าๆๆๆ เรียกเสียงหัวเราะได้ทั้งขบวนค่ะ )
“อย่าประมาทให้น้องฝึกฝน การร้องเพลง การเต้นไว้ให้ดี ถึงแม้เราจะทำได้ดีแล้ว เราก็ควรหมั่นฝึกฝนอยู่เรื่อยไป”
และที่สำคัญท่านสอนว่า “ จำไว้ว่าให้มี plan และ vision” (สุดยอดค่ะท่าน ^ ^)
ตลอดเวลาน้องกันฟังอย่างตั้งใจและครับ ๆๆ ตลอด...ท่านสอนและแนะนำน้อง น้องรับฟังอย่างดีค่ะ...
ชอบท่านมากค่ะ เพราะท่านสอนและสอดแทรกมุกตลกให้ขำกันเป็นระยะ ๆ ที่สำคัญท่านบอกให้น้องรักษาความเป็นไทย ๆ แบบนี้เอาไว้ให้ดีค่ะ...(คราวที่แล้วที่มาหาท่านก่อนเข้าบ้าน ท่านแอบบอกญาติโยมว่าเป็นน้องชายป๋อ เพราะหน้าเหมือนพี่ป๋อ 55)
ทุกคนที่ไปเมื่อวานนี้ รู้สึกถึงความเมตตาของพระอาจารย์มาก ๆ ค่ะ...พระอาจารย์ได้มอบพระและสร้อยให้น้องกันใส่แขวนคอไว้ก่อน เป็นพระหายากมาก ๆ ค่ะ ลายสร้อยคอเป็นลาย infinity (แนวมั่ก ๆ)
ได้รับเรื่องศิริมงคลต่าง ๆ แล้ว หลังจากนั้นเราก็ออกจากวัดกัน จุดมุ่งหมายของเราคือพากันไปหม่ำข้าว 555 เพราะน้องยังไม่มีอะไรตกถึงท้องกันเลย
เราไปแวะทานข้าวกันที่นครปฐม.....
(ปล. มี fc ของน้องท่านนึงมารอที่วัดด้วยค่ะ นำลูกฟุตบอลของ liverpool มาให้ น้องกันยิ้มแก้มปริเลย fc น่ารักมาก ๆ ค่ะ)
ข้าวต้มร้านนี้เด็ดสุดยอดค่ะ ใครอยากตามไปทานได้เลยนะคะ
เราไปกันที่ รร. เวล ในตัวเมืองนครปฐมค่ะ เค้ามีข้าวต้มบริการ กับข้าวสุดยอด ราคาไม่แพงค่ะ
เราเดินกันเข้าไป นภัทรเลยได้เช็คเรตติ้งตัวเอง 55
แค่เปิดประตูเข้าไปในร้านค่ะ
หนึ่งในพ่อครัว (หรือพนักงานในร้าน) บอก
"อ้าว กัน นภัทร เดอะสตาร์นี่ เร็ว ๆใครอยากถ่ายรูปมาเร็ว " 5555
ของเค้าเริ่มดังจริงละนะนี่ 55
เมื่อคืนอิ่มหนำสำราญกันดีค่ะ พนักงานที่ร้านก็น่ารัก ไม่มากวนตอนเรารับประทานกันอยู่ค่ะ กันก็ปลีกตัวออกจากโต๊ะเพื่อไปถ่ายรูปกับพี่ ๆ เค้าค่ะ อีกหลาย ๆ โต๊ะแถวนั้นก็คาดว่าจะจำน้องกันได้ค่ะ ^ ^
ปล.อร่อยจริง ๆ นะ ถูกด้วย
สุดท้ายน้องกันทำพี่หน่อยเกือบร้องไห้ (ไม่กล้าร้องไห้เห็นหรอก)
บนรถตอนพี่หน่อยกับอาหมวยคุยกันเรื่องโน้นเรื่องนี้...เรื่องการบริหารคิวน้องบ้าง เรื่องตารางงานน้องบ้าง จะรู้ได้ยังไง จะฝากโพสในพันทิป หรือที่อื่น ๆ แจ้งข่าวได้อย่างไร นู่นนี่ปรึกษากันไปกับอาหมวย จ๊อกแจ๊กกันไปเรื่อย ๆ
แล้วน้องกันเค้าก็พูดขึ้นมาว่า
"มีม่ามี๊กับพี่หน่อย แล้วกันอบอุ่นมากครับ"
.............................
อึ้งค่ะ...ตอนนั้นได้ยิน แต่ไม่พูดตอบอะไร น้ำตารื้น ๆ แล้วก็รีบคุยเรื่องอื่นไป พี่หน่อยไม่ค่อยชอบซีนซึ้งค่ะ 555
บุญรักษานะ พ่อขนุนหนัง.....ยังมีอีกหลาย ๆ คนเป็นห่วงและให้กำลังใจน้องตลอด เค้าพวกนั้นก็อยู่แถว ๆ นี้แหละไม่ใกล้ไม่ไกล ^ ^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น