ยังจำได้ไหม....

น้องไปเกาหลีซะหลายวัน ทำให้แฟน ๆ แถวนี้
พร่ำเพ้อด้วยความคิดถึงเป็นแถว ๆ จริงไหมคะ ^ ^
มีเวลาเกือบหนึ่งอาทิตย์ชิล ๆ นิ่ง ๆ สบาย  ๆ
ทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเด็กคนหนึ่งและตัวเองในปีนี้ค่ะ
ยังจำได้ไหม.....



ไปอ่านกระทู้นี้ดู  เป็นกระทู้ที่เรียกว่าประทับใจมากเจ้าของกระทู้เองอีกกระทู้หนึ่ง....
นึกถึงอารมณ์ตอนเขียน ตอนเล่าเรื่อง ...เหมือนเพิ่งผ่านไปเมื่อวาน
วันนั้นบนเวทีนั้น...น้องทำหน้าที่ ในการร้องให้ดีที่สุด เพื่อความฝัน

นับจากกระทู้นั้น ไม่น่าเชื่อเวลาผ่านไปเกือบจะครึ่งค่อนปีแล้ว
หน้าที่บนเวทีแข่งขัน ในบ้านจบลง
น้องมีหน้าที่ในการเป็นเดอะสตาร์คนที่ 6 ของเมืองไทย
เกือบจะครบหกเดือนแล้วเช่นกัน

นอกเหนือจากการร้องเพลงตามบทบาท หน้าที่ ที่เรียกว่า "อาชีพ" ใหม่ได้แล้ว
น้องยังมีหน้าที่ใหม่ ที่เรียกว่า...เดอะสตาร์คนที่หกของเมืองไทย
หรือเดอะสตาร์คนไหนก็ต้องรับหน้าที่นี้ไปด้วยค่ะ ^ ^

หน้าที่นี้ ขอเรียกว่า หน้าที่ก่อนนะคะ...เพราะก่อนหน้าที่มันจะไม่ใช่หน้าที่
ก็ต้องยอมรับก่อนว่าเป็นหน้าที่ และงานประเภทหนึ่งค่ะ
นั่นก็คือ หน้าที่ในการดูแลแฟน ๆ ของเค้านั่นเอง

จริง ๆ แล้วก็เริ่มตั้งแต่ในบ้าน  น้องไม่ได้มีโอกาสได้สัมผัสโลกภายนอกเท่าไหร่
เรียกว่าแทบจะถูกปิดหูปิดตาเรื่องสื่อหรือกระแสภายนอกไปเลย...
น้องรับรู้ได้ แค่ว่า มีกระแสความนิยมในตัวน้องจากคนแปลกหน้ากลุ่มหนึ่ง
ซึ่งไปยืนถือป้ายไฟ ใส่เสื้อฟ้า หรือบางคนไม่ได้มีครบทุกประการ
แต่ก็ ไปนั่งเชียร์ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าด หรือแม้กระทั่งรอส่งน้องขึ้นรถตู้

ถึงวันนี้ มองกลับไป รู้สึกว่า น้องเดินทางมาไกลๆๆๆๆ
จากจุดเริ่มต้นพอสมควรสำหรับการมีแฟนเพลง
ทุกวันนี้เวลาน้องไปไหน สิ่งที่คุ้นตา คือแฟน  ๆที่มารอ รับรอส่ง
รอถ่ายรูปขอลายเซ็นต์ ฯลฯ เป็นกลุ่ม ๆ และมากขึ้นทุกวัน ๆ

น้องเดินทางมาไกลเหลือเกิน (สำหรับพี่หน่อยที่คอยมองอยู่ ^ ^)
สำหรับเรื่อง แฟน ๆ เพลง
บางทีก็มองด้วยความอิจฉา คนอะไรน้อ ทำไมมีแต่คนมารักๆๆๆๆ 555

บางคนเห็นจากทีวี รูปถ่าย ฟังเสียง ยังไม่เท่าไหร่
ร้อยทั้งร้อย พันทั้งพัน ลองมาเจอตัวจริง ๆ เป็น ๆ ดำ ๆ แบบนั้น
มีอาการหนักกลับไปทุกทีค่ะ 555

อันนี้เข้าใจเป็นอย่างยิ่ง 
เพราะถึงแม้บางทีน้องจะน่ารัก ซึ้ง กาก กวน แสบใส่ แฟน ๆ
ทำไม้ ทำไม ทุกคนก็ยังหลงรักน้องมากกว่าเดิม
ถึงขนาดเคยแซวว่า " กัน ๆๆ ตอนนี้กันตดยังหอมเลยพี่หน่อยว่า ชิ"
ปล. อันนี้ถ้าอวยเว่อร์ก็สกอร์ดาวน์ไปนะคะ 55

แล้ววันนี้ ก็ได้ประจักษ์ค่ะ
จริง ๆ ทราบมานานแล้ว ว่าน้องเป็นคนแคร์ความรู้สึกคนรอบข้าง
และบางครั้งก็อ่อนไหวเซนซิทีฟบ้างตามแบบศิลปินผู้ทำงานศิลปะ หุหุ

"กันครับ พี่หน่อยได้ข่าวและได้ยินเสียงชมจาก fc ที่ไปเกาหลีกับทริปนี้นะครับว่า เค้าปลื้มกันมากๆ"
ไม่คิดว่าน้องจะตอบอะไรมา แต่สิ่งที่น้องตอบแม้มันจะเป็นประโยคไม่ยาวมาก แต่ก็เข้าใจแล้ว....

"เหรอครับ ....อืม...ตอนไปทริป มีหลายช่วงที่ต้องแยกรถกันครับ 
เวลาไปเที่ยว แล้วลงตามจุดต่างๆ กันเห็นใจพี่ๆ เค้ามาก
กันรีบวิ่งลงไปถ่ายรูปกับเค้าทุกที่ที่ทำได้ครับ
กันคิดว่าเค้ามาเที่ยวกับกัน เค้าคงอยากจะถ่ายรูปเยอะ ๆ
ถึงจะเหนื่อยก็จะวิ่งลงไปครับ ไปถ่ายตลอด"

อืม.....พี่หน่อยก็อึ้งๆ ค่ะ

เคยทำงานแบบนี้มา ทราบว่ามันเหนื่อยค่ะ
ยิ่งเดินทางสั้น ๆ มีโปรแกรมอัด ๆ แบบนั้น
ร่างกายก็เหนื่อยมาตั้งแต่ก่อนไปแล้ว
(เพราะน้องไม่สบายตั้งแต่ถ่าย MV สำลักน้ำดำไปสองอึก 55)
น้องยังนึกถึง แฟน ๆที่ไปด้วยตลอดว่าการมาทริปนี้
จริง ๆแล้ว แฟน ๆ คงไม่ต้องการอะไรไปมากมายยิ่งกว่า
การได้ใกล้ชิดให้มากที่สุดเท่าที่โอกาสจะอำนวย

ได้รู้จากคุณอาของน้องอีกว่าน้อง ถึงแม้จะเหนื่อย (มากกก)
แต่น้องก็ยังยิ้ม อารมณ์ดี เป็นกันเองถ่ายรูปกับ แฟน ๆ ตลอด
ฟังแล้วก็รักแทนแฟนของน้องเลยนะคะ ^ ^

ไม่ใช่เฉพาะเหตุการณ์นี้เท่านั้น ที่ถึงกับต้องมาอวยกันอะไรกัน....
มีหลายๆ เหตุการณ์ซึ่งพี่หน่อยอยู่ในเหตุการณ์ด้วย
รู้สึกว่าน้องรักแฟน ๆเหมือนครอบครัว...
บางเรื่องพี่หน่อยคิดแบบปุถุชนทั่วไป ว่าไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้ อะไรแบบนั้น...
เพราะคิดทุกอย่าง ถือทุกเรื่องน้องจะทุกข์มากกว่าสุข 
แต่น้องก็บังคับตัวเองไม่ได้ค่ะ เผลอไป ถือไปซะทุกที 555

"เอ๊ะ แล้วทำอะไรอยู่อ่ะ ทำไมเสียงมันก้อง ๆ ดูหนังอยู่เหรอ"
"เปล่าครับ เรียนหนังสืออยู่.... "
แป่วววว แล้วรับทอสับทำไมล่ะพ่อคู๊ณณณณณ พ่อขนุนหนัง

เรียน ก็เป็นอีกหน้าที่นึงนะคะ ยังทำอยู่ค่ะ ยังทำอยู่ อิอิ
แม้จะต้องบริหารเวลาบ้างสำหรับบางวิชา เพื่อให้สิ่งที่ดีที่สุดค่ะ
ไม่ต้องกังวลนะคะแฟน ๆ ยังไงก็ไม่ทิ้งการเรียนหรอกค่ะ ^ ^

ปล.น้อง ๆไม่ควรเอาอย่างเดอะสตาร์รับทอสับในห้องเรียน....

หน้าที่ของการร้องเพลงก็พัฒนาไปเรื่อย ๆ
หน้าที่ของการดูแล แฟน ๆ คิดว่าน้องคงจะไปได้สวยค่ะ ^ ^ 
เพราะเท่าที่เห็นด้วยตาตัวเอง น้องปฎิบัติมันออกมาด้วยความจริงใจและอยากทำค่ะ

นั่นคงเป็นคำตอบว่า ทุกครั้ง เวลาแฟนๆ ที่ไม่เคยเจอตัวจริงของน้อง
พอมาพบมาเจอ หนุ่มสุพรรณฯ ซื่อ ๆ จะกาก จะกวน จะแสบ จะซึ้ง
มันก็ดูมัดใจ แม้เพียงสบตาน้องค่ะ ^ ^

ใครก็ได้ช่วยยืนยันด้วย ในฐานะ แฟนคลับที่มาพบมาเจอน้องค่ะ

"แล้วของฝากล่ะ ของฝากๆๆๆๆ"
"เพียบๆๆๆ ครับ เต็มกระเป๋า"

แหะแหะ เป็นพยานกันหน่อยนะจ้ะ แฟนๆ ของกันนภัทร 555
เตรียมรับของแล้ว อิจฉาคนได้สาหร่ายเกาหลี T T จะแย่แล้วค่ะ

*ยังมีที่เรียนอยู่นะคะ ส่วนวิชาที่ดรอป เพราะความไม่พร้อมด้านเวลา
และทำตามคำแนะนำจากอาจารย์เป็นหลักค่ะ
ไม่ต้องห่วงนะคะ น้องก็พยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ